Wschód w hiszpańskiej kulturze Renesansu

Neapol 22 marca 2010. W ramach umowy z Uniwersytetem z Bahçesehir (Istambuł) odbył się dzisiaj w Palazzo Mediterraneo cykl wykładów zatytułowany „Wschód i orientalizmy w kulturze hiszpańskiej Renesansu: kontekst europejski”

Promotorką tego wydarzenia jak i odpowiedzialną za wymianę, prof. Encarnación Sánchez García, wykłądowca Języka i Literatury Hiszpańskiej na Wydziale Filologicznym, która w ostatnich latach skoncentrowała się na opracowaniu wizerunku Wschodu w kulturze hiszpańskiej. Wymiana partnerska z tureckim instytutem została zapieczętowana w 2006 kongresem, który odbył się w Neapolu pod tytułem „Hiszpania i islamski Wschód”, zrealizowanym z udziałem prof. Bernardiniego, znawcy Języka i Literatury perskiej oraz prowadzącego wykłady z Historii Imperium ottomańskiego w naszej uczelni. 
Na porannym spotkaniu w roli eksperta historii Turcji wystapił Alain Servantie, odpowiedzialny za roszerzenie Unii Europejskiej o kraje wschodnie. Jego wkład zogniskował się na wyobrażeniu, który malarze, literaci i rządzący Europą zachodnią (zwłaszcza Francuzi, Włosi, Niemcy i Hiszpanie) mieli o Istambule, biorąc pod uwagę to, jak dokumentacja zachowana w relacjach ambasadorów, kupców i intelektualistów świadczy o zmianach, które miały miejsce w bizantyjskim Konstantynopolu po przybyciu Turków. Ottomanowie stymulowali budowę meczetów, szpitali i szkół pozwalając w ten spósób na rozwój całego okupowanego obszaru. 
Temat wypowiedzi pani prof. Sánchez Garcii jest już dobrze opisany w tytule „portrety Rudobrodych w muzeum Paola Giovio”. Wyeksponowano okoliczności powstania Muzeum utworzonego przez Giovio w Como, poświęconego wielkim ludziom wojny i literatury, nie rozróżniając pochodzenia ani religii. Zaproponowano również uważną analizę portretów i „elogiów” poświęconych Rudobrodym, bliskich sułtanowi Sulejmanowi korsarzom, który poprowadził imperium ottomańskie do największego blasku. Portrety Rudobrodych są ważnym przykładem konstrukcji mitów należących do imperium tureckiego, opracowanych we Włoszech a później rozpowszechnionych w Hiszpanii i w innych obszarach zachodnich, mity wojenne, przerażające, ale posiadające również konotacje „ludzkie” i „humanistyczne”.

Chiara Pasquinucci, Traduzione di Adriana Elżbieta Kaszycka